03/09/2013

Nocte surgentes

O bispo Gregório, chamado “o Magno” ou também “o Grande” por sua sabedoria, inteligência e caridade, era muito frágil na sua constituição física e na sua saúde, tendo por isso relutado a aceitar o cargo de bispo de Roma. No entanto, os catorze anos de seu ministério pastoral deixaram uma marca muito positiva na história da igreja, especialmente no campo litúrgico, como a promoção do canto gregoriano e a introdução do Pai-Nosso no culto.
Sua influência estende-se até os dias de hoje no canto da liturgia que a Igreja Luterana herdou da igreja antiga, bem como na hinologia. O hino 489 (É finda a noite) do Hinário Luterano (IELB), originalmente intitulado “Nocte surgentes”, é geralmente atribuído a Gregório Magno, embora alguns o atribuam a Alcuíno de York (735-804).

- Versão em Português do Hinário Luterano, n.º 489
Autor: Gregório Magno (540-604);
Versão inglesa: “Father, We Praise Thee”, Percy Dearmer (1867-1936) em “The English Hymnal”, 1906;
Tradução: João Wilson Faustini, 1964;
Melodia: “Christe Sanctorum”, melodia da igreja francesa em “Paris Antiphoner”, 1681.

1.É finda a noite!
Nosso Pai louvamos
em ternos hinos neste novo dia!
Graças rendemos ao Senhor, cantando
com alegria!

2.Ó Rei gracioso, faze nossa vida
mais nobre e santa, mais fiel e pura;
que desfrutemos com os teus remidos
da paz futura!

3.Ó Deus bondoso, dá-nos tua graça,
e sê conosco, Pai onipotente.
É tua glória, teu, Senhor, o reino,
eternamente. Amém.

- Versão Latina de Gregório Magno:

Nocte surgentes vigilemus omnes,
semper in psalmis meditemur atque
viribus totis Domino canamus
dulciter hymnos,

Ut, pio regi pariter canentes,
cum suis sanctis mereamur aulam
ingredi caeli, simul et beatam
ducere vitam.

Praestet hoc nobis Deitas beata
Patris ac Nati, pariterque Sancti
Spiritus, cuius resonat per omnem
gloria mundum. Amen.

Manuscrito latino de "Nocte surgentes" no Bréviaire de Paris, 1201-1300 (Bibliothèque nationale de France)

Nenhum comentário:

Postar um comentário